Si tu peux être amant sans être fou d’amour

Mooi hé, deze titel. Het is een zinnetje van een gedicht van Kipling (niet die van de lelijke handtassen) dat we maandag in atelier d'écriture gezien hebben. Na deze superleuke les van Christelle, gingen Mariken, Carole, Mariel en een vriendin van Mariken die in Parijs is om haar zus te verrassen voor haar verjaardag die als au pair in Parijs werkt, random chillen in le Jardin du Luxembourg.

Beetje bruinen comme les Parisiens met bovenstaand uitzicht. Dat is eens wat anders dan uitzicht op onze garage, wasdraad en rondhuppelende katten hé mama ? 

Vandaag wou ik echt heel, heel graag in le Roseraie rondstruinen. Dus stapten Mariken, Inès en ik op de roze metrolijn richting Porte d'Italie... Ik ben er nog steeds van overtuigd dat er in mijn boekje staat dat we daar moesten uitstappen... Toen we daar echter terug boven de grond kwamen, was er nergens een bordje dat de juiste richting opwees. Dus stapten we een restaurantje binnen om de juiste directions te vragen. En toen haalde de barman er een ober bij. En toen haalde de ober er de chef bij. En die op zijn beurt haalde meteen zijn gsm. En die gsm toonde ons dat we nog eens een metro moesten nemen, dan de bus en dan wandelen. Dus toen zijn we maar postzegels gaan kopen, but that's cool too. De meneer achter de balie moest echt blij geweest zijn om eindelijk werk te hebben, want ze konden die dag bijna niets doen door een fout in het systeem. Hij was zo blij dat hij maar niet kon verstaan dat ik 13 postzegels nodig had en geen drie. En dat dan Inès er ook nog eens 10 nodig had en Mariken 6, maar die heeft ook minder vrienden dan ons... Toen ik hem dat vertelde, moest hij nog meer lachen. Van al dat niets doen kregen we wel wat dorst. Tijd om een supermarkt te bezoeken, echt een aanrader als je niet weet hoe je tijd te verspillen in Paris ! Mariken kocht iets met banaan en chocolade, maar wat het nu eigenlijk was, kan ik er niet uit opmaken. Zoals je op deze prachtige foto kan zien, doen ze in Nederland niet mee aan bestek. Te netjes weet je wel.

 

Na deze waardevolle bezoekjes besloten we terug te keren en uit te stappen aan het Louvre, waar we tien minuutjes op een bankje hebben zitten schimmelen recht tegenover La Comédie Française.

 

Back to business ! Van 13u40 tot 18u naar de les met Mariel. Zoals je hier ziet was het echt superzware leerstof.

 



Bisous,
Luna
ps: mama en papa, ik voel niet echt zoals terug naar la Belgique keren... Kunnen jullie misschien hierheen verhuizen ?